Ze względu na zmiany skórne możemy wymienić następujące typy trądziku pospolitego: trądzik zaskórnikowy – charakteryzujący się obecnością jedynie zaskórników, bez zmian zapalnych w obrębie gruczołów łojowych i mieszków włosowych. To jedna z najłagodniejszych odmian trądziku, której stosunkowo łatwo jest się pozbyć. Atopowe zapalenie skóry głowy – objawy, metody leczenia. Fot: ruigsantos / fotolia.com. Atopowe zapalenie skóry to schorzenie warunkowane genetyczne. Głównym objawem jest świąd i lichenizacja skóry. Zmiany mają przebieg przewlekły z tendencją do samoistnego wygasania. Głowa jest jednym z charakterystycznych miejsc ich występowania. Jej pielęgnacja musi być regularna i odpowiednia do wieku oraz stanu skóry dziecka. Kosmetyki a atopowe zapalenie skóry. U dzieci z atopowym zapaleniem skóry nie można stosować popularnych na rynku kosmetyków. Należy wybierać tylko te produkty, które przeznaczone są do pielęgnacji skóry atopowej. Wysypki u dzieci to zmora każdego rodzica. Atopowe zapalenie skóry na pierwszy rzut oka może wyglądać jak jedna z nich ale nią nie jest. AZS to przewlekła choroba alergiczna, która najczęściej pojawia się u niemowląt. U około 50 % chorych dzieci pierwsze objawy pojawiają się do 6 miesiąca życia w pozostałych przypadkach do 5 Występują w postaci oliwek, szamponów i płynów. Lekarz może zalecić leczenie dwuprocentowym ketokonazolem, a w ostateczności przepisać odpowiednie lotiony i aerozole zawierające glikokortykosteroidy. Data aktualizacji: 04.06.2018 Opublikowano: 12.03.2018 r. Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt określane jest często mianem Książka „Atopowe zapalenie skóry u dzieci – praktyczny poradnik” stanowi podsumowanie wiedzy zebranej podczas projektu Halo! mleka krowiego dotyczy 2,5% niemowląt, • od 13 do 20% 0Vylch. Według naukowców z Danii, oznaki atopowego zapalenia skóry (AZS) są obecne na długo przed pojawieniem się właściwych symptomów, nawet u miesięcznych niemowląt. Ich badanie wykazało, że poziom eozynofilowego białka X (EPX) – czyli markera komórek zapalnych – w moczu u noworodków ma związek z podwyższonym ryzykiem alergii, nosowej eozynofilii oraz egzemy u sześciolatków. Badacze z Uniwersytetu Kopenhaskiego chcieli sprawdzić, czy choroba alergiczna może być aktywna, zanim rozwiną się jej objawy, a także czy istnieją biomarkery przydatne w celu ustalenia przebiegu i rozwoju choroby. Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" Jak powiedział Hans Bisgaard – profesor pediatrii i główny autor badania – okazało się, że u dzieci urodzonych przez chore na astmę matki, poziom EPX w moczu może pomóc w przewidzeniu rozwoju symptomów alergicznych. 1. Przebieg badań nad biomarkerami atopowego zapalenia skóry Naukowcy zmierzyli poziom EPX i kilku innych markerów stanów zapalnych u 369 zdrowych niemowląt w wieku jednego miesiąca, które zostały urodzone przez matki chore na astmę. Oceniano reakcje uczuleniowe na 16 powszechnych alergenów pokarmowych oraz alergenów wziewnych u dzieci w wieku 6 miesięcy, 18 miesięcy, 4 lat oraz 6 lat. Ponadto badano poziom EPX we krwi. Nosowa eozynofilia była badana poprzez pobranie wymazu z nosa u dzieci sześcioletnich, a alergiczny nieżyt diagnozowano do 6 roku życia na podstawie wywiadów z rodzicami dzieci i dotychczasowych symptomów u maluchów. Notowano również objawy wskazujące na astmę oraz postawione diagnozy astmy i egzemy. W pierwszym roku życia u 4 proc. dzieci rozwinęły się symptomy wskazujące na astmę, a u ponad 1/4 (czyli 27 proc.) dzieci rozpoznano egzemę. Kolejne 17 proc. dzieci miało objawy astmy, a 15 proc. symptomy egzemy przed ukończeniem 6 roku życia. Kiedy naukowcy przeanalizowali dane w celu ustalenia zależności między poziomem EPX u niemowląt a późniejszymi objawami i diagnozami, odkryli, że podniesiony poziom EPX u miesięcznych dzieci miał związek z wyższym o 49 proc. ryzykiem uczuleń. Wyniki badań mają znaczenie zarówno w przypadku alergenów pokarmowych, jak i wziewnych. Wysokie EPX wskazuje również na trzykrotnie większe ryzyko wystąpienia nosowej eozynofilii. 2. Znaczenie badań nad biomarkerami Wyniki badań duńskich naukowców sugerują, że istnieje wczesna aktywacja eozynofilowa przed wystąpieniem u dzieci wyprysków atopowych. Dr Bisgaard zauważa, że wyniki badań jego zespołu znajdują potwierdzenie we wcześniejszych badaniach. Jedno z nich dotyczyło zwiększonego stężenia wydychanego tlenku azotu u zdrowych dzieci, które miało związek z późniejszym zdiagnozowaniem symptomów w płucach. Drugie badanie wykazało zależność pomiędzy obecnością bakterii w drogach oddechowych a ryzykiem astmy w późniejszym okresie życia. Połączenie tych badań z najnowszymi stanowi argument na korzyść teorii, że proces chorobowy ma miejsce na długo przez wystąpieniem symptomów chorobowych. Wyniki badań mogą mieć praktyczne zastosowanie. Wiedza na temat biomarkerów chorób może w przyszłości pozwolić na szybkie zidentyfikowanie grup wysokiego ryzyka zachorowania już w bardzo młodym wieku. Dzięki temu możliwe będzie skuteczne zapobieganie astmie oraz zindywidualizowane leczenie wielu chorób. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Monika Łapczyńska Położna, fizjoterapeuta, instruktorka szkoły rodzenia, masażystka I stopnia, instruktor rekreacji ruchowej, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka. Co to jest atopowe zapalenie skóry i jakie są jego przyczyny? Atopowe zapalenie skóry (AZS) należy do zapalnych alergicznych chorób skóry i jest związane z uczuleniem na substancje znajdujące się w środowisku zewnętrznym, czyli na tzw. alergeny. Rozpoczyna się zazwyczaj we wczesnym dzieciństwie, charakteryzuje się długotrwałym przebiegiem i tendencją do nawrotów nawet po długim okresie bezobjawowym. Choroba ta niewątpliwie ma podłoże genetyczne, co jest związane zarówno z nieprawidłowym funkcjonowaniem układu immunologicznego, jak i wadliwą budową naskórka. U większości chorych na atopowe zapalenie skóry stwierdza się zwiększone stężenie immunoglobuliny E (przeciwciała klasy IgE), a więc białka zaangażowanego w procesy alergiczne. Przeciwciała te skierowane są przeciwko alergenom zawartym w pokarmach (np. białku mleka krowiego, białku jaja kurzego, mące), alergenom unoszącym się w powietrzu (np. pyłkom drzew, traw, chwastów oraz roztoczom kurzu domowego, sierści zwierząt, pleśniom). Ważną rolę w wywoływaniu zmian skórnych odgrywają również układy hormonalny i nerwowy, a istotne znaczenie ma też stres, który może powodować nawet zaostrzenie stanu klinicznego. Jak często występuje atopowe zapalenie skóry u dzieci i niemowląt? Obecnie stwierdza się coraz częstsze występowanie chorób alergicznych, w tym atopowego zapalenia skóry. Uważa się, że choroba ta może dotyczyć 12–24% całej populacji Europy. Atopowe zapalenie skóry rozpoznaje się zwykle we wczesnym okresie dzieciństwa i u ponad połowy chorych pierwsze zmiany skórne pojawiają się w 1. roku życia. W związku z przynależnością atopowego zapalenia skóry do chorób alergicznych (związanych z nadprodukcją przeciwciał IgE) stwierdza się możliwość rodzinnego występowania tej dermatozy. Jeśli obydwoje rodziców cierpi na choroby alergiczne, istnieje nawet 70% ryzyko rozwoju AZS u dziecka. Poza tym zwiększa się możliwość wystąpienia innych chorób alergicznych, takich jak alergiczne zapalenie spojówek, nieżyt nosa czy astma. Atopowe zapalenie skóry u dziecka - zdjęcia Ryc. 1. Typowa lokalizacja zmian skórnych u dziecka z AZS Ryc. 2. Zmiany rumieniwo-grudkowe w okolicach podkolanowych u dziecka zdjęcia AZS Ryc. 3. Rozsiane zmiany wypryskowate na skórze przedramion i rąk Ryc. 4. Swędzące zmiany wypryskowate w typowej dla AZS lokalizacji zdjęcia AZS Ryc. 5. Zmiany wypryskowate na skórze twarzy dziecka Ryc. 6. Ogniska lichenizacji w obrębie skóry nadgarstków w przebiegu AZS zdjęcia AZS Atopowe zapalenie skóry u dzieci i niemowląt - objawy Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, nierzadko wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka, a także mogący powodować przebudzenia w trakcie snu lub nawet bezsenność. Ponadto u dziecka z AZS stwierdza się bardzo suchą skórę i jej bardzo dużą wrażliwość na czynniki zewnętrzne oraz skłonność do podrażnień. Kontakt z czynnikami drażniącymi, takimi jak niewłaściwe preparaty do pielęgnacji, pot, uczulające alergeny, może zaostrzać zmiany skórne. Chorzy nie tolerują wełnianych ubrań. Umiejscowienie i rodzaj zmian skórnych zależą od wieku pacjenta i stopnia nasilenia procesu zapalnego skóry (faza ostrego lub przewlekłego stanu zapalnego). W fazie ostrej obserwuje się ogniska rumieniowe, dość wyraźnie odgraniczone od skóry otoczenia, na których podłożu występują drobne grudki, pęcherzyki oraz nadżerki. Dla przewlekłego stanu zapalnego typowe są ogniska z pogrubiałą skórą i wzmożonym rysunkiem linii skórnych (tzw. lichenizacja), ponadto widuje się powierzchowne złuszczanie naskórka. We wczesnym dzieciństwie, do końca 2. roku życia, zmiany skórne mają charakter nieregularnych ognisk rumieniowo-wysiękowych i obecne są typowo na skórze twarzy (policzki, czoło, owłosiona skóra głowy) i dodatkowo na dalszych częściach kończyn oraz tułowiu. W niektórych przypadkach może być zajęta skóra zgięć stawowych (łokciowych, podkolanowych, nadgarstków). Pomiędzy 3. a 11. rokiem życia ogniska lichenizacji obserwuje się głównie w obrębie powierzchni zgięciowych stawów, natomiast w grupie dzieci najstarszych, podobnie jak u dorosłych, mogą być zajęte grzbiety rąk. W każdym okresie życia w najcięższych przypadkach może dojść do zajęcia całej skóry chorego, co nazywamy erytrodermią. Co robić w razie wystąpienia objawów atopowego zapalenia skóry u dzieci i niemowląt? W przypadku wystąpienia na skórze dziecka zmian skórnych przebiegających z intensywnym świądem wskazana jest wizyta u lekarza dermatologa w celu postawienia diagnozy, przeprowadzenia diagnostyki i leczenia zmian Wiele zapalnych chorób skórnych może mieć podobny obraz kliniczny i należy je wykluczyć. Rozpoznanie atopowego zapalenia skóry u dzieci i niemowląt Rozpoznanie AZS jest ustalane na podstawie obrazu klinicznego i szczegółowo zebranego wywiadu lekarskiego. W związku z różnorodnością objawów w diagnozowaniu AZS stosuje się tzw. kryteria diagnostyczne (rozpoznawcze), określone kryteriami Hanifina i Rajki. Do najważniejszych objawów należą: świąd skóry charakterystyczne zmiany skórne i ich umiejscowienie w obrębie powierzchni zgięciowych kończyn przewlekły i nawrotowy przebieg zapalenia skóry osobniczy lub rodzinny wywiad w kierunku atopii suchość skóry rogowacenie mieszkowe dodatnie wyniki skórnych testów punktowych wczesne pojawienie się pierwszych objawów chorobowych zwiększone stężenie IgE w surowicy krwi skłonność do wyprysku rąk i stóp wyprysk sutków zapalenie czerwieni wargowej nawracające zapalenie spojówek zaciemnienie okolic oczodołów rumień/zblednięcie twarzy świąd skóry po spożyciu niektórych pokarmów złe znoszenie wełny nietolerancja niektórych pokarmów biały dermografizm, czyli paradoksalna reakcja skóry, która u chorych na atopowe zapalenie skóry przejawia się tym, że po zadrapaniu skóra reaguje zblednięciem, a nie zaczerwieniem – co jest o wiele częstsze „polakierowane paznokcie”, objaw często widywany w przebiegu AZS, wiąże się z intensywnym świądem, częstym pocieraniem i drapaniem, co doprowadza do powstania jakby polakierowanych paznokci. W celu potwierdzenia tła alergicznego choroby u dzieci powyżej 4. roku życia przeprowadza się tzw. skórne testy punktowe. Testy te wykonuje się na skórze przedramienia z podejrzanymi alergenami pokarmowymi, pyłkami i roztoczami kurzu domowego, pleśniami, sierścią zwierząt. W przypadku braku możliwości wykonania testów (niedostateczny wiek pacjenta, konieczność stałego pobierania leków przeciwalergicznych) można wykonać badanie z krwi pacjenta i oznaczyć miano przeciwciał IgE skierowanych przeciwko konkretnym alergenom lub zmierzyć ich całkowitą pulę. AZS u dzieci i niemowląt - sposoby leczenia Leczenie AZS zależy od wieku pacjenta, rozległości i nasilenia zmian skórnych. Jeśli zostały ustalone czynniki uczulające, należy w miarę możliwości ich unikać, ale podstawową rolę leczniczą spełnia prawidłowa pielęgnacja skóry dziecka. W związku z nasiloną suchością skóry należy nawilżać i natłuszczać skórę specjalnymi preparatami zwanymi emolientami. Tak więc zaleca się środki miejscowe o pH 5,5 (emulsje do kąpieli, kremy, lotiony, maści), przeznaczone do skóry atopowej, które dodatkowo łagodzą dolegliwości świądowe. Skóra dziecka chorego na AZS wymaga 3–4-krotnej aplikacji preparatu w ciągu doby. W przypadku ognisk zapalnych przebiegających z tworzeniem świądowych grudek czy lichenizacją konieczne jest zastosowanie preparatów przeciwzapalnych. W tej grupie leków znajdują się zwłaszcza preparaty steroidowe, które ze względu na różną siłę działania i możliwość wywoływania działań niepożądanych powinien dobrać indywidualnie lekarz dermatolog. Nową bezpieczniejszą grupą leków do stosowania zewnętrznego są inhibitory kalcyneuryny, które dodatkowo można stosować profilaktycznie w celu zapobiegania zaostrzeniom. Z powodu intensywnego świądu dzieci z AZS wymagają terapii przeciwświądowej z zastosowaniem leków przeciwhistaminowych. Niektóre z leków (tzw. pierwszej generacji) wykazują dodatkowo efekt uspokajający i ułatwiają zasypianie. W cięższych przypadkach znaczenie lecznicze ma fototerapia (naświetlania promieniami ultrafioletowymi), a w erytrodermii wskazane są hospitalizacja dziecka i rozważenie terapii z użyciem silnych środków przeciwzapalnych (nawet podawanych dożylnie). Ponadto u dzieci z udokumentowaną alergią (czyli określoną na podstawie objawów i przeprowadzonych badań dodatkowych) można rozważyć tzw. immunoterapię swoistą, powszechnie nazywaną odczulaniem (zobacz: Immunoterapia alergenowa). Czy możliwe jest całkowite wyleczenie AZS u dziecka i niemowlęcia? Tak jak wspomniano wcześniej, AZS ma charakter przewlekły i może nawracać, nawet po dłuższym okresie bezobjawowym, co ma np. związek z sezonowym występowaniem alergii (przykładowo okresowe pogarszanie się zmian skórnych na wiosnę związane z pyleniem drzew). AZS nie jest chorobą jedynie wieku dziecięcego, ponieważ nawet u 45–60% chorych może utrzymywać się poza okresem dojrzewania. U dzieci z rozpoznaniem choroby atopowej stwierdza się skłonność do nadwrażliwości w odniesieniu do alergenów środowiskowych, co może się przejawiać we wczesnym dzieciństwie nie tylko w postaci AZS, ale również jako alergia pokarmowa, a u dzieci nieleczonych może rozwinąć się też astma. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia AZS u dziecka i niemowlęcia? Po intensywnym leczeniu zaostrzenia AZS może nie być zmian skórnych, ale wskazana jest stała codzienna pielęgnacja skóry dziecka specjalnymi preparatami przeznaczonymi do pielęgnacji skóry atopowej, czyli emolientami. Obecnie na rynku medycznym znajduje się wiele takich preparatów, które mają różnorodną konsystencję (w zależności od preferencji: lotiony, mleczka, kremy, tłuste kremy) i mogą być dodawane do kąpieli. Skóra chorego dziecka nawet w okresie bezobjawowym powinna być nawilżana 3–4-krotnie w ciągu dnia. Utrzymanie prawidłowego nawilżenia naskórka ogranicza wchłanianie alergenów przez skórę i redukuje świąd. Należy bezwzględnie unikać środków drażniących, a także kontaktu z uczulającymi alergenami. W przypadku stwierdzenia alergii na niektóre alergeny (roztocza kurzu, pleśnie) zaleca się wprowadzenie zmian w otoczeniu dziecka, np. usunięcie dywanów w sytuacji alergii na roztocza kurzu. Co robić, aby uniknąć zachorowania dziecka na AZS? W przypadku dzieci, u których nie obserwuje się jeszcze objawów chorobowych, a w rodzinach występują choroby alergiczne, zaleca się karmienie naturalne noworodków i niemowląt, odpowiednią dietę matek karmiących, opóźnienie i stopniowe rozszerzanie diety dziecka w zakresie pokarmów stałych oraz ograniczenie kontaktu dziecka z alergenami środowiskowymi. Jeżeli wystąpią wczesne objawy chorobowe, należy zmniejszyć kontakt organizmu pacjenta ze szkodliwymi czynnikami środowiskowymi, odpowiednio pielęgnować skórę dziecka oraz zapobiegać infekcjom. Ogniska zapalne (np. w jamie ustnej w postaci próchniczych, niedoleczonych zębów czy obecność ropnych migdałków) mogą być przyczyną nasilenia zmian skórnych, zatem istotne jest ich jak najwcześniejsze wyleczenie. Szkoły atopii Ogromne znaczenie odgrywa edukacja pacjenta i jego rodziny realizowana przykładowo w ramach tzw. szkół atopii. Atopowe zapalenie skóry u dziecka i niemowlęcia - domowe sposoby na złagodzenie zmian W ramach domowych sposobów łagodzenia zmian w przebiegu AZS zasadnicze znaczenie ma przede wszystkim stosowanie emolientów, czyli emolientoterapia, która jest podstawową metodą leczenia AZS, stosowaną niezależnie od stopnia nasilenia objawów. Regularne stosowanie tych preparatów wpływa na odbudowę funkcji bariery naskórkowej, zmniejsza suchość skóry, ogranicza jej świąd i co istotne – pozwala ograniczyć stosowanie leków przeciwzapalnych. Nowoczesne emolienty, tzw. emolienty plus, korzystnie wpływaja na mikrobom skóry i wykazują dodatkowe działanie przciwświądowe i zauważyć, że stosowane na zmienioną zapalnie skórę mogą wzmagać uczucie świądu. Istotne znaczenie w łagodzeniu objaów ma także unikanie czynników drażniących, w tym mechanicznych (syntetycznych włókien, wełny), fizycznych (wysoka temperatura otoczenia, mała wilgotność) czy chemicznych (mydła, detergenty). Atopowe zapalenie skóry u dziecka i niemowlęcia - czym smarować? Emolienty w leczeniu AZS są uznaną formą terapii od wielu lat, stosowaną niezależnie od wieku dziecka chorego na AZS czy stopnia nasilenia objawów klinicznych. Aby nie szkodziły skórze niemowlęcia czy dziecka, nie powinny zawierać substancji zapachowych oraz konserwujących czy też białek roślinnych. Dobry emolient w swoim składzie zawiera natomiast substancje okluzyjne (np. wazelinę), wiążące wodę (mocznik, sorbitol, glicerol) oraz odbudowujące barierę naskórkową (ceramidy, cholesterol). Dodatkowo, nowe emolienty tzw. emolienty plus, są wzbogacone o substancje pochodzenia roślinnego i mają dodatkowe przeciwzapalne i przeciwświądowe właściwości. Pielęgnacja skóry atopowej u niemowląt Atopia wymaga nie tylko leków, lecz również odpowiedniej, w pełni bezpiecznej pielęgnacji, bez której leczenie nie przyniesie odpowiednich efektów. Warto wiedzieć, co pomoże dziecięcej skórze z atopowym zapaleniem. Poznaj 12 zasad pielęgnacji skóry dziecka z AZS. Z powodu atopowego zapalenia skóry cierpi już co piąte polskie dziecko. Oprócz stosowania odpowiednich preparatów leczniczych takim maluchom niezbędna jest prawidłowa pielęgnacja, która przynosi ulgę i wzmacnia efekty terapeutyczne. Poznaj zasady pielęgnacji skóry z AZS. Spis treściCo to jest AZS i jakie daje symptomy?Zasady pielęgnacji skóry dziecka z AZSPielęgnacja skóry z AZS: 1 Stosowanie emolientówPielęgnacja skóry z AZS: 2 Mycie w przegotowanej wodziePielęgnacja skóry z AZS: 3 Kostka myjąca zamiast mydłaPielęgnacja skóry z AZS: 4 Schładzanie kosmetyku w lodówcePielęgnacja skóry z AZS: 5 Regularne natłuszczanie skóry balsamemPielęgnacja skóry z AZS: 6 Kąpiel lecznicza raz dzienniePielęgnacja skóry z AZS: 7 Delikatne osuszaniePielęgnacja skóry z AZS: 8 Nakładanie kremu tuż po wyjściu z wannyPielęgnacja skóry z AZS: 9 Ilość kosmetyku musi być dopasowana do stanu skóryPielęgnacja skóry z AZS: 10 Czyste ręce i krótko obcięte paznokciePielęgnacja skóry z AZS: 11 Ochrona przed mrozem i wiatremPielęgnacja skóry z AZS: 12 Ochrona przed słońcem O czym świadczy wysypka u niemowlaka? Co to jest AZS i jakie daje symptomy? Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłą chorobą zapalną o wieloczynnikowej etiologii, dlatego dotąd nie ma możliwości jej skutecznego wyleczenia, trudno także doprowadzić do tzw. stanu wyciszenia. Choroba może się pojawić nawet u kilkumiesięcznych dzieci. Najłatwiej rozpoznać ją po tym, że skóra niemowlaka jest mocno przesuszona, łuszczy się i silnie swędzi. Ale nie są to jedyne objawy. Niemowlęta z AZS często mają czerwone, pokryte wysypką i wyglądające na polakierowane policzki, a także wysypkę przy łokciach i kolanach (przy czym zmiany są rozmieszczone symetrycznie, w tych samych miejscach na różnych kończynach). U dzieci nieco starszych wysypka i krostki związane z alergią pojawiają się głównie pod kolanami i w zgięciach łokci, a także na grzbietach rąk i stóp, i mają skłonność do lichenifikacji (skóra staje się zgrubiała, szorstka). Co może powodować wysypkę u niemowlaka? Zobacz film Zasady pielęgnacji skóry dziecka z AZS Jeśli na skórze dziecka zauważysz takie objawy, konieczna jest wizyta u lekarza, bo chore dziecko wymaga odpowiedniej terapii. Podczas atopowego zapalenia skóry u dziecka stosuje się różne metody leczenia, które lekarz dobiera indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek pacjenta, stan skóry, dolegliwości towarzyszące (np. inne alergie). Ważna jest też odpowiednia pielęgnacja skóry dziecka z ASZ, która przyniesie niemowlakowi ulgę – bez niej nie sposób odnieść sukcesu w walce z chorobą. A jest tak dlatego, że skóra dzieci mających AZS ma upośledzoną syntezę ceramidów i związków lipidowych. Nie jest więc w stanie stworzyć szczelnej bariery chroniącej organizm przed środowiskiem zewnętrznym, słabiej utrzymuje też wodę w naskórku, jest napięta, wysuszona, mało elastyczna i nadwrażliwa. Atopowemu zapaleniu skóry towarzyszy także silny świąd. Co jest ważne w codziennej pielęgnacji skóry atopowej? Czytaj także: Jak złagodzić objawy AZS? Kontaktowe zapalenie skóry - leczenie. Co wywołuje wyprysk kontaktowy? Emolienty - jak działają? Jak wybierać emolienty dla dzieci? Pielęgnacja skóry z AZS: 1 Stosowanie emolientów Skóry niemowlaków z AZS nie pielęgnuje się zwykłymi kosmetykami dla dzieci, można w nich bowiem znaleźć składniki, które mogą zaszkodzić, jak choćby aloes i niektóre odmiany rumianku. Do codziennej higieny, nawilżania i natłuszczania trzeba używać kosmetyków sprzedawanych w aptekach, hipoalergicznych, przeznaczonych do skóry atopowej. Formuła kosmetyku powinna być oparta na substancjach, które potrafią wzmocnić naturalną barierę lipidową skóry – najlepiej na emolientach. To takie kosmetyczne „cegiełki” – potrafią wklejać się w szczeliny warstwy lipidowej naskórka, uzupełniać je i na nowo stworzyć barierę ochronną, zapobiegającą nadmiernej utracie wody przez skórę, a w konsekwencji jej zbytniemu wysuszaniu się. Odpowiedni emolient powinien błyskawicznie łagodzić podrażnienia i świąd. Jego wybór warto skonsultować z lekarzem, który opiekuje się dzieckiem. Największe dermatologiczne bezpieczeństwo zapewniają te dermokosmetyki, których można używać już od 1. dnia życia. Pielęgnacja skóry z AZS: 2 Mycie w przegotowanej wodzie Chorej skórze szkodzi chlor – może ją podrażniać, a jeśli choroba jest w fazie zaostrzenia, opóźnia proces gojenia zmian. Wodę do mycia powinno się więc filtrować za pomocą filtrów dzbankowych lub zakładanych na kran. Chlor można też odparować, gotując wodę, jest to jednak dość kłopotliwe w przypadku kąpieli. Pielęgnacja skóry z AZS: 3 Kostka myjąca zamiast mydła Skóry atopowej nie można myć samą wodą. Zwykłe mydła podrażniają i wysuszają skórę. Alternatywą są syndety, zwane również kostkami myjącymi. Delikatnie myją i oczyszczają skórę, a ich odczyn pH zbliżony jest do naturalnego odczynu skóry. Wiążą cząsteczki brudu, ale nie szkodzą skórze. Nie powinny zawierać mydła, parabenów i substancji zapachowych. Pielęgnacja skóry z AZS: 4 Schładzanie kosmetyku w lodówce Chłodny balsam lub żel po nałożeniu na skórę lekko ją znieczula, co dodatkowo przynosi ulgę, jeśli swędzenie jest bardzo nasilone. Pielęgnacja skóry z AZS: 5 Regularne natłuszczanie skóry balsamem Przy AZS uszkodzony jest płaszcz lipidowy skóry, zaburzony też proces produkcji lipidów. Regularne natłuszczanie tworzy na powierzchni skóry warstwę ochronną, która blokuje ucieczkę wody z naskórka. Warto to robić kilka razy dziennie i wybierać emolienty, które nie tylko stworzą na powierzchni skóry film o działaniu okluzyjnym, ale i trwale odbudują jej barierę ochronną, a dodatkowo natychmiastowo zredukują świąd. Czytaj: Kosmetyki dla niemowląt - produkty zalecane i odradzane Kąpiel niemowlęcia z wrażliwą skórą lub AZS (atopowym zapaleniem skóry) Pielęgnacja skóry z AZS: 6 Kąpiel lecznicza raz dziennie To zabieg, o którym u dzieci z AZS nie wolno zapominać. Martwy naskórek i kosmetyki nakładane kilka razy w ciągu dnia tworzą blokadę, z powodu której skóra nie może właściwie oddychać. Poza tym woda zmiękcza skórę, dzięki czemu lepiej wchłania ona kosmetyki natłuszczające. Do kąpieli należy użyć odpowiedniego emolientu (żel, olejek, kostka myjąca), który natłuści skórę. Kąpiel lecznicza powinna trwać krótko - około pięciu minut. Woda nie może być zbyt ciepła – optymalna temperatura to 27–30°C (wyższa może nasilać swędzenie). Pielęgnacja skóry z AZS: 7 Delikatne osuszanie Po kąpieli ciało trzeba delikatnie osuszyć, przykładając ręcznik. Skóry dziecka z AZS nie pocieramy – to ją może dodatkowo podrażnić. Pielęgnacja skóry z AZS: 8 Nakładanie kremu tuż po wyjściu z wanny Skóra po kąpieli bardzo szybko traci wilgoć znajdującą się w naskórku. By tego uniknąć, dziecko należy szybko osuszyć i w ciągu dwóch minut od wyjęcia z wody nasmarować kosmetykiem zawierającym emolienty – to ograniczy stratę wilgoci. Pielęgnacja skóry z AZS: 9 Ilość kosmetyku musi być dopasowana do stanu skóry Jeśli skóra dziecka jest bardzo przesuszona, ale nie ma na niej zmian zapalnych, warstwa kremu może być grubsza. Gdy jednak choroba jest w fazie zaostrzenia, lepiej nałożyć kosmetyk cienką warstwą, za to częściej, bo takie postępowanie przyspiesza gojenie się ran. Czytaj: Skóra atopowa u niemowląt: jak urządzić pokój dziecka? Pielęgnacja skóry z AZS: 10 Czyste ręce i krótko obcięte paznokcie W okresie zaostrzenia choroby świąd jest bardzo dokuczliwy – dziecko nie jest w stanie powstrzymać się od drapania. Jeśli w uszkodzoną skórę wnikną bakterie z brudnych rąk, stan zapalny może się nasilić i dojdzie do zakażenia. By tego uniknąć, dziecku trzeba myć ręce (kilka, kilkanaście razy dziennie, używając do tego odpowiednich preparatów) i regularnie obcinać paznokcie, pilnując, by nie miały zadziorów. W przeciwnym razie w wyniku mechanicznych uszkodzeń skóry może dojść do powstania tzw. przeczosów, czyli powierzchownych liniowych ubytków w skórze. Ponieważ powstanie przeczosów nasila świąd, mamy wtedy efekt błędnego koła (świąd – drapanie – nasilenie zmian – nasilenie świądu). Pielęgnacja skóry z AZS: 11 Ochrona przed mrozem i wiatrem Zimno szkodzi skórze z atopowym zapaleniem – pod jego wpływem skóra dodatkowo traci wilgoć, a nagła zmiana temperatury może nasilać swędzenie. Dlatego przed każdym wyjściem na spacer buzię malca trzeba posmarować cienką warstwą tłustego kremu ochronnego – po powrocie do domu trzeba go zmyć i nałożyć zwykły emolient. Pielęgnacja skóry z AZS: 12 Ochrona przed słońcem Niektórzy twierdzą, że dzieci nie powinno się w ogóle wystawiać na promieniowanie słoneczne, ponieważ małych atopików często uczulają kremy z filtrami. To oczywiście mit. Dzieci chorujące na AZS mogą przebywać na słońcu. Należy jednak trzymać się zasad ochrony przeciwsłonecznej. Poleca się stosowanie filtrów mineralnych, które są najlepiej tolerowane przez osoby chorujące na atopowe zapalenie skóry. Tworzą one na powierzchni skóry barierę fizyczną, jednocześnie nie przenikając do głębszych warstw naskórka. U wszystkich dzieci powinna być stosowana maksymalna fotoprotekcja: SPF 50+, ponieważ ich skóra jest niedojrzała i bardziej podatna na negatywne skutki promieniowania słonecznego. Aktualizacja: sobota, Marzec 26, 2022 - 20:24Atopowe zapalenie skóry (AZS) jak wygląda zdjęcia obrazy objawy leczenieAtopowe zapalenie skóry (AZS), zwane wypryskiem atopowym, a niegdyś świerzbiączką (łac. prurigo) Besniera, wypryskiem alergicznym lub alergicznym zapaleniem skóry jest jedną z najczęściej występujących chorób w praktyce dermatologicznej. W ciągu ostatnich lat rozpowszechnienie na całym świecie wzrosło zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Według naukowców 15-35% dzieci i 2-10% dorosłych cierpi na atopowe zapalenie skóry. Najczęściej (65%) dotyczy kobiet, rzadziej mężczyzn (35%). Według wielu badaczy atopowe zapalenie skóry występuje częściej u mieszkańców miast niż wsi. Jest to choroba dziedziczna z dominującą zmianą skórną, przewlekłym nawracającym przebiegiem i pewną ewolucją związaną z wiekiem. Zapalenie skóry oznacza stan zapalny skóry. A termin „atopowy” jest rozumiany jako dziedziczna predyspozycja do zapalenie skóry to zapalna choroba skóry objawiająca się zaczerwienieniem, wysypką i łuszczeniem. Atopowe zapalenie skóry zdjęcie:Atopowe zapalenie skóryAtopowe zapalenie skóry u niemowlaka:Atopowe zapalenie skóry u niemowlakaAtopowe zapalenie skóry u dziecka:Atopowe zapalenie skóry u dzieckaWięcej zdjęć => Atopowe zapalenie skóryAtopowe zapalenie skóry AZS rozwija się na tle dziedzicznej predyspozycji. Prawdopodobieństwo atopii u dziecka wynosi 30–50%, jeśli którykolwiek z rodziców jest atopowy, i 80%, jeśli oboje rodzice są atopowi. Tak więc odsetek manifestacji i ciężkości choroby jest znacznie wyższy, jeśli matka jest chora lub chora na atopowe zapalenie skóry. Zauważono, że atopowe zapalenie skóry częściej nasila się w zimnych porach rozwoju atopowego zapalenia skóry konieczne jest połączenie predyspozycji genetycznych i niekorzystnego wpływu czynników do nich alergeny wziewne. Do takich substancji należą :kurz domowy, pyłki roślin kwitnących, pleśń, łupież ludzi i zwierząt domowych, zapachy żywności, zwłaszcza ryb i drażniących i alergenów kontaktowych należy wyróżnić : wełnę, włókna syntetyczne, środki dezynfekujące, mydła, rozpuszczalniki, konserwanty, substancje zapachowe, a także drażniące fizyczne (zimno, wiatr, wysoka temperatura powietrza).Alergia pokarmowa lub nietolerancja niektórych produktów spożywczych nie jest ostatnim miejscem występowania i rozwoju procesu skórnego w atopowym zapaleniu wyłączeniu z diety produktów alergizujących (najczęściej jaj, ryb, owoców morza, mleka, cytrusów, grzybów, orzechów, czekolady) następuje złagodzenie nasilenia atopowego zapalenia alergia pokarmowa występuje tylko u 35% niemowląt i 2-3% starszych dzieci z ciężkim atopowym zapaleniem biegiem lat reakcja na alergeny pokarmowe słabnie, a wiele nietolerowanych w dzieciństwie pokarmów można bezpiecznie wprowadzić do diety pacjenta z atopowym zapaleniem skóry w starszym alergie pokarmowe lub nietolerancja niektórych pokarmów utrzymują się przez całe rolę w rozwoju atopowego zapalenia skóry odgrywa wrodzona fermentopatia przewodu pokarmowego, która stwarza warunki do rozwoju dysbakteriozy, co prowadzi do niedostatecznego wchłaniania pokarmu i powstawania zatrucia drobnoustrojowe mogą nie tylko uszkadzać barierę skórną, ale także przyczyniać się do rozwoju alergii stresujące mogą wywołać początek choroby i podtrzymać patologiczny proces w atopowym zapaleniu to do wzmożonego swędzenia i impulsywnej chęci drapania skóry, co w przyszłości może powodować zaburzenia snu, labilność emocjonalną, urazę, wycofanie, atopowego zapalenia skóry AZS:Wysypki skórneSwędząca skóraSucha i łuszcząca się skóraOsoba ze zdiagnozowanym atopowym zapaleniem skóry musi uważać na ubrania wełniane, które potrafią nawet ranić delikatną skórę. Trzeba ograniczać stres, gdyż badania wykazały, że ma on wpływ na występowanie objawów. Aby rozpoznać chorobę AZS, należy zwrócić uwagę na nawracające objawy, występujące zawsze w tych samych miejscach na skórze, świąd oraz historię choroby wśród najbliższych. Kiedy dyskomfort utrzymuje się przez dłuższy czas, koniecznie należy skonsultować się z dermatologiem. Dodatkowe kryteria diagnostyczne to:suchość skóry,rumień na twarzy,świąd po intensywnych ćwiczeniach,skłonność do zakażeń skóry,rogowacenie oraz rybia łuska,dermografizm (biała pręga pojawiająca się po zadrapaniu), ważne, lokalizacja zmian chorobowych u młodzieży i dorosłych jest inna, niż u dzieci. Charakterystyczne zmiany atopowego zapalenia skóry AZS pojawiają się u dorosłych i młodzieży na:klatce piersiowej, symetrycznie na twarzy i szyi, na biodrach,dłoniach, a w najcięższych przypadkach stan zapalny całe ciało i powoduje powiększenie węzłów chłonnych. U młodszych pacjentów dzieci, atopowe zapalenie skóry AZS zlokalizowane jest na:zgięcia łokciowe i podkolanowe, powieki i twarz, skóra głowy,okolice tułowia i rozwoju atopowego zapalenia skóry, w zależności od wieku, wyróżnia się kilka faz:niemowlęca (od 2 miesięcy do 3 lat),dziecka (od 3 lat do 12 lat),nastolatka (od 12 do 18 lat),dorosłego (powyżej 18 lat).W zależności od dynamiki związanej z wiekiem obserwuje się objawy kliniczne i lokalizację objawów skórnych, jednak najsilniejszy stały lub nawracający świąd pozostaje wiodący we wszystkich ​​atopowego zapalenia skóry u niemowląt i dzieci charakteryzują się pojawieniem się na skórze twarzy, kończyn, pośladków obszarów zaczerwienienia o jasnoróżowym kolorze z możliwym tworzeniem się pęcherzyków (mikroskopijnych pęcherzyków) i ogniskami młodzieńczej i dorosłej fazie choroby przeważają wysypki o jasnoróżowym zabarwieniu z pogrubieniem skóry i tendencją do umiejscawiania się na zginaczach kończyn: na łokciach, podkolanowych, stawach nadgarstkowych, przeciwieństwie do wczesnych etapów, w ostatnich fazach dominuje suchość skóry, bladość z ziemistym odcieniem, biały uporczywy dermografizm (zmiana koloru skóry na tle skurczu naczynek podskórnych).Zmiany skórne mogą być zlokalizowane. Zajęte są łokcie lub fałdy podkolanowe, grzbiet dłoni lub stawy nadgarstka oraz przednia i / lub tylna powierzchnia zmianami skóra nie jest wizualnie zmieniona. Swędzenie jest umiarkowane, z rzadkimi zapalenie skóry AZS może przebiegać z rozległymi zmianami skórnymi (ponad 5% powierzchni).Patologiczny proces nie ogranicza się do łokci czy fałdów podkolanowych, ale rozciąga się na sąsiednie części kończyn - barki, przedramiona, uda, podudzia, a także szyję z przejściem do górnej jednej trzeciej klatki piersiowej i postacią choroby jest atopowe zapalenie skóry rozproszone , w którym dotknięta jest cała powierzchnia skóry z wyjątkiem dłoni i trójkąta zapalenie skóry przebiega z etapami zaostrzeń (pojawiają się objawy kliniczne, dolegliwości) i remisją (nie ma objawów choroby).U niektórych pacjentów remisje są krótkotrwałe i mogą utrzymywać się tylko przez kilka dni po zaprzestaniu leczenia. Ten przebieg atopowego zapalenia skóry nazywa się ciężkim i wymaga długotrwałego leczenia podtrzymującego. W innych przypadkach przebieg jest korzystniejszy, a remisje mogą utrzymywać się przez wiele atopowego zapalenia skóryNiestety nie wynaleziono leku, który raz na zawsze likwiduje wszelkie przyczyny i dolegliwości związane ze skórą atopową. Dzięki lekom immunosupresyjnym i fotochemioterapii można jednak zwalczyć objawy. Każdy pacjent cierpiący na atopowe zapalenie skóry wymaga ściśle indywidualnej i kompleksowej terapii:dieta hipoalergiczna i tryb leczenia i profilaktyki;terapia lekami zewnętrznymi i ogólnoustrojowymi;fizjoterapia;leczenie opracowanie strategii leczenia AZS odpowiada lekarz dermatolog. Mogą być również zaangażowani inni specjaliści: alergolog, neurolog, psychoterapeuta, gastroenterolog. I tylko wspólne wysiłki lekarza i pacjenta pozwolą złagodzić przebieg atopowego zapalenia skóry i je zdjęć => AZSKlasyfikacja ICD-10: L20 - Atopowe zapalenie - Świerzbiączka skazowa - Inne atopowe zapalenia skóryWyprysk:- zgięciowy NEC- dziecięcy (ostry) (przewlekły)- endogenny (alergiczny)Neurodermit:- atopowy- - Atopowe zapalenie skóry, nie określoneOBJAWY Swędzenie skóry, Krosty na skórze, Plamy na skórze, Wykwity na skórzeKatalog chorób: Choroby skóryZOBACZ ZDJĘCIA CHORÓB SKÓRNYCH NA ... Atopowe zapalenie skóry (AZS) to choroba, w której można jedynie zmniejszać objawy, stosując odpowiednie leki i pielęgnację. Głównym objawem atopowego zapalenia skóry jest świąd. Swędzenie bywa tak uciążliwe, że chory nie może spać i normalnie funkcjonować. Atopowe zapalenie skóry kojarzy się głównie z dziećmi, ale chorują też dorośli. Związana z pojęciem AZS atopia to wrodzona skłonność do reakcji alergicznych w odpowiedzi na rozmaite antygeny. W przypadku AZS reakcje te dotyczą skóry. Spis treściAtopowe zapalenie skóry - co to za choroba?Atopowe zapalenie skóry - przyczyny AZSAtopowe zapalenie skóry – objawyAtopowe zapalenie skóry - co zaostrza objawy?Atopowe zapalenie skóry – leczenieAtopowe zapalenie skóry - zasady pielęgnacji Atopowe zapalenie skóry - rozpoznanieAtopowe zapalenie skóry a budowa i funkcje skóryAtopowe zapalenie skóry a atopia Atopowe zapalenie skóry - co to za choroba? Atopowe zapalenie skóry - AZS (łac. dermatitis atopica) to przewlekła choroba zapalna skóry. Atopowe zapalenie skóry u dzieci i atopowe zapalenie skóry u dorosłych ma podobne objawy - najbardziej charakterystycznym jest uporczywy świąd, który znacząco pogarsza jakość życia pacjentów. Warto podkreślić, że AZS to nie to samo, co łojotokowe zapalenie skóry. W przebiegu atopowego zapalenia skóry często dochodzi na zmianę do wygaszania i ponownego nasilania się objawów choroby. Obecnie uważa się, że rozwój atopowego zapalenia skóry ma związek z kombinacją czynników genetycznych, środowiskowych oraz immunologicznych. Atopowe zapalenie skóry - przyczyny AZS Przyczyny atopowego zapalenia skóry nie są do końca poznane. Wiadomo, że atopowe zapalenie skóry jest związane z zaburzeniami funkcjonowania skóry. Ich istotą jest utrata ochronnej funkcji naskórka. Struktura naskórka zostaje zmieniona: dochodzi do rozluźnienia połączeń pomiędzy jego komórkami oraz utraty zewnętrznej warstwy lipidów (tzw. płaszcza lipidowego skóry). Te zmiany uniemożliwiają funkcjonowanie naskórka jako bariery. Z powierzchni ciała łatwiej odparowuje woda, przez co skóra staje się przesuszona. Od strony zewnętrznej ułatwione jest z kolei wnikanie czynników infekcyjnych, zanieczyszczeń oraz obcych substancji. Skóra staje się nadwrażliwa i podrażniona. Pojawia się również charakterystyczny świąd. Jeśli chodzi o czynniki genetyczne AZS, szczególną rolę przypisuje się genom kodującym filagrynę, czyli jedno z białek budujących barierę naskórkową. Genetyczne zaburzenie budowy tego białka jest przyczyną części przypadków atopowego zapalenia skóry. Choroba rozwijająca się na tym podłożu ma zwykle cięższy przebieg i gorzej odpowiada na leczenie. Z drugiej strony, atopowe zapalenie skóry związane jest z przestawieniem układu odpornościowego w stronę reakcji alergicznych oraz produkcji dużych ilości czynników zapalnych. Nie wiadomo jednak, w którą stronę zachodzi ciąg przyczynowo - skutkowy. Być może to uszkodzony naskórek stanowi miejsce wnikania obcych substancji i alergenów, które następnie przyczyniają się do rozregulowania układu immunologicznego. Inna hipoteza mówi o tendencji do reakcji alergicznych i zapalnych, które prowadzą do uszkodzenia bariery skórnej. Rozwojowi atopowego zapalenia skóry mogą sprzyjać także pewne czynniki środowiskowe. Podobnie jak w przypadku innych chorób alergicznych, jedną z popularnych teorii dotyczących przyczyn rozwoju AZS jest tzw. "hipoteza nadmiernej higieny". Zgodnie z tą hipotezą, ograniczanie kontaktu dziecka z różnymi substancjami we wczesnym dzieciństwie (poprzez wychowywanie w "sterylnych" warunkach) uniemożliwia prawidłowy rozwój układu immunologicznego i powoduje występowanie rozmaitych reakcji nadwrażliwości w późniejszych etapach życia. Warto również wspomnieć o istotnej roli czynników psychologicznych, które mogą przyczyniać się do występowania zaostrzeń procesu chorobowego. Nasilenie objawów AZS często występuje w momentach doświadczania przez pacjentów silnych emocji bądź sytuacji stresowych. Atopowe zapalenie skóry – objawy Pierwsze objawy atopowego zapalenia skóry zwykle pojawiają się już w dzieciństwie. W zależności od źródła uważa się, że tylko u 5-15% pacjentów choroba rozpoczyna się po 5. roku życia. Typowe objawy atopowego zapalenia skóry: zmiany skórne o typie rumieniowym, grudkowym, często także wysiękowym skóra jest przesuszona, ma tendencję do pękania i przebarwień charakterystycznym objawem jest uciążliwy świąd, powodujący nieustanne drapanie (szczególnie w nocy, gdy pacjent nie jest w stanie się kontrolować) drapanie powoduje z kolei dalsze podrażnienia - w ten sposób powstaje błędne koło, powodujące stałe pogarszanie się stanu skóry charakterystycznym objawem jest tzw. lichenifikacja skóry. Powierzchnia skóry wygląda wówczas tak, jakbyśmy oglądali ją w powiększeniu - wszelkie nierówności stają się widoczne gołym okiem drugim zjawiskiem typowym dla AZS jest biały dermografizm. Polega on na powstawaniu białych śladów na skórze pod wpływem jej zadrapania przewlekła postać atopowego zapalenia skóry prowadzi do pogrubienia skóry. Atopowe zapalenie skóry ma tendencję do zajmowania tzw. powierzchni zgięciowych kończyn, to znaczy dołów łokciowych i podkolanowych. Inne charakterystyczne miejsca to tułów oraz dłonie. Te lokalizacje zmian skórnych są typowe dla dorosłych oraz starszych dzieci. U niemowląt pierwsze zmiany pojawiają się zwykle na twarzy. Atopowe zapalenie skóry - co zaostrza objawy? Wykwity skórne mogą się nasilać pod wpływem rozmaitych czynników, takich jak: zmiany temperatury otoczenia niektóre rodzaje kosmetyków i materiałów (w szczególności wełna) alergeny wziewne i pokarmowe Przebieg atopowego zapalenia skóry zwykle obejmuje następujące po sobie okresy zaostrzeń i remisji (wygaszania). Choroba niesie ze sobą również ryzyko występowania powikłań, takich jak na przykład nadkażenia zmian skórnych przez czynniki infekcyjne. Dzieci, u których rozpoznano AZS, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na inne schorzenia o podłożu alergicznym (np. astmę oskrzelową i alergiczny nieżyt nosa). Warto również pamiętać, że atopowe zapalenie skóry istotnie wpływa na jakość życia pacjentów; szczególnie uciążliwym zjawiskiem jest nieustanny świąd skóry. Objaw ten bywa również przyczyną występowania zaburzeń snu. Atopowe zapalenie skóry – leczenie Leczenie atopowego zapalenia skóry jest procesem długotrwałym i złożonym. Do dyspozycji pozostają zarówno metody farmakologiczne, jak i niefarmakologiczne. Wśród najważniejszych wymienia się: atopowe zapalenie skóry - leczenie niefarmakologiczne Podstawą terapii atopowego zapalenia skóry jest pielęgnacja za pomocą specjalnych środków, nazywanych emolientami. Są to preparaty na bazie tłuszczów, których zadaniem jest odbudowa płaszcza lipidowego skóry i „naprawa” bariery naskórkowej. Regularne stosowanie emolientów zatrzymuje wodę w głębszych warstwach skóry i zapobiega jej wysychaniu. W pielęgnacji skóry atopowej należy unikać kosmetyków zawierających substancje drażniące, zapachowe oraz konserwanty. W przypadku współistniejących alergii pokarmowych, konieczne jest przestrzeganie odpowiedniej diety eliminacyjnej. Nie są również wskazane długie i gorące kąpiele. Warto obserwować swój organizm i unikać czynników, które powodują zaostrzenie zmian skórnych (wełniane ubrania, alergeny wziewne, stres). Bardzo istotną metodą leczenia AZS jest fototerapia. Jest to leczenie za pomocą promieniowania ultrafioletowego. Polega ono na naświetlaniu powierzchni skóry objętych procesem chorobowym specjalnie dobraną wiązką światła. Fototerapia wpływa na złagodzenie świądu oraz reakcji zapalnych. Tej metody nie stosuje się jednak u dzieci poniżej 12-go roku życia. atopowe zapalenie skóry - leczenie farmakologiczne miejscowe Przez wiele lat podstawą leczenia farmakologicznego AZS były miejscowo stosowane glikokortykosteroidy (nazywane potocznie sterydami). Mają one głównie działanie przeciwzapalne. W tej grupie leków znajduje się wiele preparatów o różnej sile i długości działania, co umożliwia indywidualne prowadzenie terapii. Maści na bazie glikokortykosteroidów są skuteczne w leczeniu zaostrzeń zmian skórnych. Niestety nie nadają się do stosowania przewlekłego – w długotrwałej terapii niosą ze sobą ryzyko wystąpienia skutków ubocznych (scieńczenie i zanik skóry, rozstępy). Drugą grupą leków miejscowych, stosowanych w leczeniu AZS są tzw. inhibitory kalcyneuryny. W tej grupie znajdują się dwa preparaty: takrolimus i pimekrolimus. Podstawową zaletą jest brak skutków ubocznych, typowych dla terapii za pomocą sterydów. Główną wadą pozostaje, póki co, ich wysoka cena. Ważną kwestią pozostaje stosowanie miejscowych środków odkażających, przede wszystkim antybiotyków. Ich użycie jest wskazane wyłącznie w sytuacji zainfekowania (nadkażenia) zmian skórnych. Nie należy stosować maści antybiotykowych "na wszelki wypadek". Takie postępowanie sprzyja bowiem rozwojowi oporności bakterii na antybiotyki. atopowe zapalenie skóry - leczenie farmakologiczne ogólne Brak zadowalającej odpowiedzi na terapię miejscową AZS może być wskazaniem do zastosowania leków działających ogólnoustrojowo. Są to środki mające na celu wyhamowanie reakcji zapalnych. Pierwszym rzutem takiej terapii są glikokortykoidy doustne. Podobnie jak w przypadku preparatów miejscowych, powinno się unikać ich przewlekłego stosowania. Inną grupą leków ogólnoustrojowych są tzw. immunosupresanty, hamujące nadmierną aktywność układu odpornościowego. Przedstawicielami tej grupy są np. metotreksat i cyklosporyna. Stosuje się je wyłącznie w ciężkich postaciach AZS. Wspomagająco w leczeniu AZS używane są leki przeciwhistaminowe, które pomagają przede wszystkim w opanowaniu uciążliwego świądu. Atopowe zapalenie skóry - zasady pielęgnacji Podstawą w radzeniu sobie z atopowym zapaleniem skóry jest delikatna higiena i codzienna pielęgnacja skóry, która sprawi, że bariera ochronna skóry zostanie odbudowana, a skóra przestanie swędzieć. Ważna jest systematyczność i konsekwencja. Istotne jest, aby utrzymywać właściwą rutynę pielęgnacyjną również w okresach poprawy skóry, aby działać prewencyjnie i wydłużać okresy pomiędzy zaostrzeniami. Poniżej kilka ważnych zasad: Bierz prysznic zamiast kąpieli, bo zbyt długie przebywanie w wodzie może wysuszać skórę, Pamiętaj, żeby woda była letnia – gorąca woda również wysusza skórę, Do mycia stosuj łagodne żele lub olejki do skóry atopowej, zmniejszające swędzenie skóry. Zapomnij o zwykłych mydłach i płynach do kąpieli, Po myciu delikatnie osusz skórę ręcznikiem – nie trzyj jej, Na jeszcze lekko wilgotną skórę nałóż balsam emolientowy do skóry atopowej, który odbuduje barierę ochronną skóry i zmniejszy swędzenie, W przypadku intensywnego swędzenia skóry, zawsze miej przy sobie spray przeciwświądowy do skóry atopowej – szczególnie nocą, przy łóżku, Ubranie i pościel pierz w specjalnych proszkach dla alergików lub atopików. Atopowe zapalenie skóry - rozpoznanie Zapalenie skóry związane z atopią rozpoznaje się na podstawie charakterystycznych objawów choroby. Nie istnieje jedno badanie diagnostyczne, które w 100% potwierdzałoby diagnozę. Ustaleniu rozpoznania służą tzw. kryteria Hanifina-Rajki. Jest to zbiór 27 kryteriów (objawów klinicznych), charakterystycznych dla atopowego zapalenia skóry. Wśród nich wyróżniamy 4 tzw. kryteria większe (główne) oraz 23 kryteria mniejsze (dodatkowe). Aby rozpoznać AZS, konieczne jest spełnienie co najmniej trzech kryteriów większych oraz trzech kryteriów mniejszych. Kryteria Hanifina-Rajki: Kryteria większe obejmują: świąd skóry charakterystyczną lokalizację zmian skórnych atopię występująca u pacjenta lub w jego rodzinie przewlekły i nawrotowy charakter schorzenia Kryteria mniejsze to: suchość skóry (xerosis) wczesny wiek pojawienia się zmian rybia łuska lub rogowacenie przymieszkowe dodatnie wyniki punktowych testów skórnych zwiększone stężenie IgE (atopia) nawracające zakażenia skóry nieswoisty wyprysk rąk i/lub stóp wyprysk sutków zapalenie czerwieni wargowej nawrotowe zapalenie spojówek stożek rogówki (keratokonus) zaćma podtorebkowa zacienienie wokół oczu objaw Denniego i Morgana (fałd oczny) biały dermografizm przedni fałd szyjny świąd skóry po spoceniu nietolerancja pokarmów nietolerancja wełny zaostrzenie stanu skóry po stresie rumień twarzy łupież biały podkreślenie mieszków włosowych. W diagnostyce atopowego zapalenia skóry pomocne mogą być badania w kierunku alergii, takie jak np. poziom przeciwciał IgE we krwi. Możliwe jest również zbadanie poziomu tych przeciwciał przeciwko konkretnym alergenom. Pozwala ono na ustalenie, na co konkretnie jest uczulony dany pacjent. Atopowe zapalenie skóry a budowa i funkcje skóry Skóra jest jednym z największych narządów pod względem powierzchni w naszym organizmie - przeciętnie zajmuje ona od 1,5 do 2 m². W budowie skóry wyróżniamy trzy podstawowe warstwy: naskórek skórę właściwą tkankę podskórną Każda z nich zbudowana jest z innego rodzaju komórek. W warstwie najbardziej zewnętrznej - naskórku - dominują ciasno przylegające do siebie keratynocyty. Ich zadaniem jest utworzenie szczelnej bariery przed środowiskiem zewnętrznym. W naskórku występują również melanocyty, czyli komórki odpowiedzialne za kolor skóry. Ich liczba jest uzależniona od rodzaju karnacji danej osoby. Kolejna warstwa, czyli skóra właściwa, zbudowana jest przede wszystkim z tkanki łącznej. Oglądając fragment skóry właściwej pod mikroskopem, możemy dodatkowo zauważyć rozmaite struktury: gruczoły potowe gruczoły łojowe naczynia krwionośne zakończenia nerwowe mieszki włosowe W tkance podskórnej znajdują się natomiast między innymi komórki tłuszczowe. Oczywiście budowa skóry różni się w zależności od regionu naszego ciała. Przykładowo na skórze dłoni nie znajdziemy włosów ani gruczołów łojowych, za to występuje tam największe w całym organizmie zagęszczenie gruczołów potowych. Duże zróżnicowanie dotyczy również grubości naskórka, który w okolicach pięt może osiągać nawet 2 mm grubości. Warto uświadomić sobie, że skóra nie jest jedynie bierną powłoką, pokrywającą nasze ciało. Narząd ten uczestniczy aktywnie na przykład w regulacji temperatury organizmu czy gospodarce wodno-elektrolitowej. Skóra pełni funkcję bariery: zapobiega nadmiernej utracie wody, ale również chroni nas przed niekorzystnym działaniem czynników zewnętrznych. Ścisłe połączenia pomiędzy komórkami naskórka umożliwiają obronę przed wnikaniem mikroorganizmów. Skóra stanowi miejsce wytwarzania witaminy D, biorąc tym samym istotny udział w gospodarce hormonalnej. Praca skórnych gruczołów potowych to z kolei jeden z najskuteczniejszych mechanizmów termoregulacji. Atopowe zapalenie skóry a atopia W nazwie atopowego zapalenia skóry zawarte jest pojęcie atopii, czyli zjawiska leżącego u podłoża tego schorzenia. Czym więc jest atopia? Nazwą tą określamy wrodzoną predyspozycję do reakcji alergicznych w odpowiedzi na rozmaite antygeny. Układ immunologiczny osoby z atopią jest "przestawiony” w kierunku odpowiedzi alergicznych. Tacy pacjenci posiadają we krwi wysokie stężenia przeciwciał typu IgE, które stanowią główne przeciwciała odpowiadające za rozwój alergii. Oprócz atopowego zapalenia skóry, atopia może być związana z występowaniem innych schorzeń o podłożu alergicznym: astmy oskrzelowej alergicznego nieżytu nosa alergii pokarmowych Choroby te mogą również ze sobą współistnieć. W czym pomoże dermatolog? Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóry

atopowe zapalenie skóry u niemowląt zdjęcia